Geschiedenis van het comité

Elke inwoner voelt zich betrokken bij de Dorpsfeesten, en is op zich een levende affiche voor het gebeuren. Men wil erbij zijn en pronkt op die dag bij vrienden en familieleden. Dat vertaalt zich uiteraard in een massale belangstelling voor de feesten.

Wat vroeger een feest was voor vele honderden, is er nu één geworden voor duizenden. Het dorpsfeest is, ondanks zijn succes, steeds een “feest voor het dorp” gebleven. Een feest voor Bogaarden.

Geschraagd door een gezond budget en een goed programma blijven alle activiteiten op zondag gratis, zodat iedereen de festiviteiten kan bijwonen. Op twintig jaar tijd groeiden de dorpsfeesten uit tot een gebeurtenis met een eigen karakter, waar groot en klein uit de streek aan deelnemen. Nochtans is alles begonnen als een familiefeest. In 1979 legde Greta Vellemans de basis van de eerste dorpsfeesten. Het overgebleven geld van de ontbonden jeugdclub werd als startkapitaal gebruikt. Zondagvoormiddag waren er kaartspel en een duivenwedstrijd. In de namiddag werd een voetbalwedstrijd gespeeld tussen de wielerclub en plaatselijke vedetten, en ’s avonds werd alles feestelijk besloten met een schuurbal.
Het programma was beperkt, maar toch bleef er voldoende belangstelling hangen om het volgende jaar te herbeginnen.

Er werd een dorpscomité gekozen met Jan Vandersteen als voorzitter. De datum van de festiviteiten werd vastgelegd. Voortaan zouden de dorpsfeesten doorgaan het vierde weekend van juli. Onder impuls van het nieuwe bestuur groeide het feest uit tot een tweedaagse. Er werd uitgepakt met een primeur voor de streek: Bogaarden organiseerde het eerste openlucht t-dansant. Er waren een vijfhonderd betalende aanwezigen, wat meteen een kassucces bleek.
Op zondagnamiddag werd een Spel Zonder Grenzen georganiseerd voor de deelgemeenten van Pepingen.
Resultaat van dit alles was een enorme belangstelling, een uitgroei tot de omliggende dorpen en een gezonde financiële toestand.

In juli 1983 verloor het dorpscomité door een spijtig ongeval één van de gangmakers van het Spel Zonder Grenzen. Frans Dekens was voor velen een voorbeeld van doorzettingsvermogen en wilskracht. Daarom werd in 1984 de wisselbeker Frans Dekens in het leven geroepen. De derde dorpsfeesten brachten het ontstaan van de volksdansgroep “Ter Bogaerd” met zich mee. In 1983 rijpte bij Jan Vandersteen het idee om een jaarmarkt te starten in Bogaarden.
Na vele avonden te vergaderen werd dit een feit.

Samen met de vijfde dorpsfeesten ging de eerste jaarmarkt van start. De kas zorgde voor het nodige beginkapitaal, maar liet voor het overige de te volgen weg over aan een jaarmarktcomité.

Tijdens de zesde editie werd de wielerwedstrijd vervangen door een jogging. Barstend van levenslust werden de feesten in 1986 over drie dagen verspreid. Hiervoor werd de jaarmarkt naar vrijdag verschoven. Het tienjarig jubileum van de feesten werd nog meer luister bijgezet. Een eigen feestbier werd op de markt gebracht: “het Bumke”, onder het motto, een bumke, twee bumkes, drie bumkes… en ’t word nog een ganse Bogaard vol!

De elfde editie van de dorpsfeesten kreeg in 1989 een heel speciaal karakter met de geboorte van reus Buum., de peetvader van de Bumkes. Die werd gedoopt na een officiële ontvangst op het gemeentehuis te Pepingen. Peter Jean en meter Louisa waren terecht fier bij het opmaken van de geboorteakte.

In het voorjaar van 1991 liet Jan Vandersteen het voorzitterschap van het Dorpscomité over aan Dirk Paridaens, die voordien als hoofdleider de Chiro teugels in handen had. Dit met de volledige steun van het comité. Jan bleef echter de spil bij het organiseren van de feesten . Onder zijn impuls werd het dorpsrestaurant een succes zonder vergelijk. Ondertussen vond ook Buum zijn geliefde: ze heet “Dame Jeanne”. Dank zij de de hulp en medewerking van vele verenigingen uit groot-Pepingen groeiden de dorpsfeesten de jongste jaren uit tot één der grootste en mooiste feesten in het Pajottenland.

Volksvermaak is er geen loze belofte. Heel wat Vlaamse en buitenlandse artiesten en volkskunstgroepen kwamen optreden in het “grote” Bogaarden